Ρητορικά κείμενα ανάλυση

Υπέρ Μαντιθέου είναι ο τίτλος ενός δικανικού λόγου του Λυσία, ο οποίος γράφτηκε γύρω στο 392 με 389 π.Χ. Ο λόγος περιγράφει τη εξέταση του Μαντιθέου για το βουλευτικό αξίωμα στην βουλή των Αθηνών, με καταγωγή από το Θορικό της Ακαμαντίδος φυλής. Δεν είναι γνωστό πότε γράφτηκε ακριβώς, αλλά η αναφορά στους κορινθιακούς πολέμους του 394 π.Χ., σύγχρονες εκστρατείες και τον Θρασύβουλο υπονοούν ότι γράφτηκε περίπου τότε.

Δομή

Ο λόγος ξεκινά με το προοίμιο (1η με 3η παράγραφος). Ακολουθεί η διήγηση που ξεκινά στην 4η παράγραφο και λήγει στην 19η παράγραφο, με την 20ή και 21η παράγραφο να αποτελούν τον επίλογο. Η διήγηση αποτελείται από τα εξής μέρη:

• 4η με 8η παράγραφος: Ο Μαντίθεος επιχειρηματολογεί κατά της κατηγορίας που του προσάπτεται.
• 9η με 19η παράγραφος: Ο Μαντίθεος απολογείται λεπτομερώς για τη ζωή του.
• 10η παράγραφος: Η συμπεριφορά του Μαντιθέου στην προσωπική και ιδιωτική ζωή του.
• 11η και 12η παράγραφος: Η συμπεριφορά του Μαντιθέου κοινά των Αθηνών.
• 13η με 17η παράγραφος: Η συμπεριφορά του Μαντιθέου στο στρατιωτικό τομέα και η σκοπιμότητά της.
• 18η και 19η παράγραφος: Τα κριτήρια αξιολόγησης ενός πολίτη.